a.
In de Katholiek Apostolische Kerk.
Pas na 1840 ging men bewust streven naar eenheid binnen; in de aanvangstijd
kwam ieder met zijn eigen
achtergrond bij deze kerk. De Presbyteriaanse en Anglicaanse invloed is
daarom duidelijk te zien.
De eredienst is strikt op God gericht. Opvallend is de uiterst kleine plaats
die de prediking werd gelaten.
De
viering:
- aanroeping
van de Drie-enige God
- schuldbelijdenis
en absolutie
- zingen
van ‘Kyrie eleison’ en ‘Gloria in excelsis’
- collecta-gebed
- lezing
van Epistel en Evangelie, afgewisseld met psalm of lied
- homilie:
vermanende samenvatting van het gelezene
- geloofsbelijdenis:
Symbolum Nicaenum
- offertorium:
het opbrengen van de offers (brood en wijn) naar het altaar
- in het
offergebed worden de elementen aangenomen
- na het
‘Sursum Corda’ volgt het dankgebed in de ‘Prefatie’ (voorgebed),
eindigend in het drie keer ‘Sanctus’
- de
consecratie
- offergebed
- in
uitgebreide voorbeden de gedachtenis der levenden en die der ontslapenen
- toenaderingsgebed,
het ‘Agnus Dei’
- communie
- lofzang
- gebed
- Te
Deum wordt gezongen
- de
zegen wordt uitgesproken
Volledige
programma van kerkdiensten:
- 06.00
morgenoffer (-dienst)
- 09.00
voormiddagdienst
- 09.30
eucharistieviering (op zondag en bij bijzondere gelegenheden)
- 15.00
namiddagdienst
- 17.00
avondoffer (-dienst)
Vanaf 1841 begon men in Albury met het
dragen van diverse liturgische gewaden tijdens de erediensten.
In de Kapel der Apostelen te Albury (sinds 1848) dienden de apostelen als
ouderlingen van de Algemene Kerk
Momenteel kan men in de KAK slechts bijeenkomen voor gebed en voorbede,
schriftlezing en het voorlezen
van een homilie, en tot lofprijzing en aanbidding.
b. In de Hersteld Apostolische
Zendingkerk onder Schwartz.
Onder Schwartz vond er een versobering van de eucharistieviering plaats: de
gewaden verdwenen langzamerhand
en sindsdien doen de Hersteld Apostolische en later ook de Nieuw-Apostolische
ambtsdragers dienst in een
stemming zwart pak; de liturgie werd eenvoudiger:
- drempelgebed
- gebed
van verootmoediging
- ‘kyrie
eleison’
- absolutie
- ere
zij God en de hoge
- gezang
- lezing
Epistel en Evangelie
- geloofsbelijdenis
van Nicaea
- communie
- gezang
- Te
Deum
De preek of toespraak nam een steeds
belangrijker plaats in, uitgesproken in gewone taal en grotendeels
geïmproviseerd.
c.
In de andere Hersteld- en Nieuw-Apostolische Kerken.
Behoudens kleine
varianten, ziet de eucharistieviering er als volgt uit:
- stil
gebed
- gemeentezang
- gebed
- voorlezen
van het bijbelwoord
- koorzang
- prediking
(ev. gevolgd door een ‘arbeid’ van een mededienende broeder)
- gebed
des Heren
- vrijspraak
- voorbeden
voor de levenden en de doden
- viering
van het heilig avondmaal
- koorzang
- dankgebed
en zegen.
d.
In Het Apostolisch Genootschap.
Men spreekt hier niet van eucharistieviering, maar van ‘dienst’.
- tijdens
koorzang komen de voorganger en priesters binnen.
- na
woorden van verwelkoming houdt de voorganger een inleiding, zonder
uitgeschreven tekst, op de door
de apostel voor die zondag geschreven “Weekbrief”.
- na
het voorlezen werken de voorganger en nog een of twee priesters het thema
verder uit.
- deze
toespraken worden afgewisseld met koor- en gemeentezang.
- een gebed
door de voorganger uitgesproken, waarin het verbond wordt
vernieuwd.
- de Rondgang als bevestiging van deze
verbondsvernieuwing; hierbij is
ook gelegenheid tot
het deponeren van een verpakte geldelijke aanbieding in een buidel.
- na de
Rondgang spreekt een priester een dankgebed uit, waarna de voorganger deze
dank in zijn gebed
aanvaardt en de dienst afgesloten wordt.
e. Vereniging van Apostolische Gemeenten.
Een gewone eredienst ziet er als volgt uit:
-
aanvangslied
- aanvangsgebed
- voorlezen
van het bijbelwoord
- koorzang
- prediking
- gemeentezang
- eventuele
getuigenis van een mededienende
- bekentenis
van de zonden in het Onze Vader
- vrijspraak
- dankgebed
- viering
van het Heilig Avondmaal
- slotgebed
- koor-
of gemeentezang
(terug naar de
beginpagina)
|