Rond het jaar 1800 had Europa te maken met grote gebeurtenissen en maatschappelijke veranderingen,
die doordrongen tot ieders bestaan. Dit ging gepaard met veel onzekerheden en ook angsten.
In de 18^e eeuw zorgde de Verlichting dat vele zaken op godsdienstig terrein op lossere schroeven kwamen
te staan, de Franse Revolutie had hele maatschappijen op z’n kop gezet, terwijl de industriële revolutie de
mensen van de oervertrouwde agrarische situatie naar de stad dwong.

Vanaf 1826 kwamen op het landgoed Albury bij Londen geestelijken en leken bij elkaar om te spreken over
en onderzoek te doen naar de wederkomst van de Heer. Zij waren hier jaarlijks de gasten van Henry Drummond.
Een predikant die overtuigd was van de wederkomst was Edward Irving: hij trok duizenden toehoorders, ook
nadat hij officieel als predikant van de Schotse Kerk geschorst was.

In 1830 vonden in Schotland wonderbaarlijke genezingen plaats, er werden profetieën gedaan en tongentaal
gehoord. Na een paar maanden gebeurde dit ook in  Londen. Zowel in Schotland als in Londen was er, gedreven
door de Heilige Geest, de roep om ‘apostelen’.
Op 7 november 1832 werd John Cardale via Henry Drummond door de Heilige Geest aangewezen als apostel.
In de loop van 1835 waren er twaalf apostelen geroepen.

Men wilde geen aparte kerk of sekte stichten, men wilde alle kerken tot één Kerk maken, die zich voorbereidden
op de Wederkomst van de Heer. Deze wederkomst zou nog plaats vinden tijdens het leven van de twaalf apostelen.
De apostelen meenden dat God middels hen een werk verrichtte in en ten behoeve van de kerk. Hier ligt de
oorsprong van het vaak gebruikte begrip ‘het Apostolische Werk’.

Men noemde zich “Katholiek (=algemeen) Apostolisch”.

De apostelen gingen op 14 juli 1835 in afzondering om een Testimonium te schrijven, dat zij stuurden naar de
koningen, keizers en kerkelijke leiders van de christelijke wereld, om tot die ene Kerk te komen.
De christelijke wereld hadden ze verdeeld in de twaalf stammen van Israël. Iedere apostel ging over een stam, en
hij moest zich gaan informeren over de gebruiken van volken en kerken aldaar.  

Eind 1839 werden allen naar Londen teruggeroepen, want er was een gezagscrisis ontstaan.
De Catholic Apostolic Church kende vier ambten, zoals die er volgens hen tijdens het leven van Jezus ook waren
geweest; dit waren: de apostelen, de profeten, de evangelisten en de herders. De vraag was nu: hadden de vier
ambten gezamenlijk het gezag, of had het apostelcollege het hoogste gezag? Het resultaat was, dat de apostelen
de leiding op zich namen.   

Buiten Groot-Brittannië was er succes in Canada, de Verenigde Staten en vooral in Duitsland, waar in 1846 de
eerste verzegelingen werden verricht. 
In 1867 was in Den Haag de eerste Katholiek Apostolische Gemeente
gesticht en in 1868 werd hun kerk gebouwd:

Ook in andere Europese landen werden gemeenten gesticht. In 1899 telde men 407 gemeenschappen
in de wereld met ca. 200.000 leden